Rodzina Orheimów (2012) jest drugim filmem norweskiego reżysera Arilda Andresena, który debiutował dwa lata temu Bramkarzem Liverpoolu. Tym razem wziął na warsztat jedną z powieści autobiograficznych Tove Renberga, który opisuje w nich dzieciństwo i młodość spędzone w Stavanger (inna filmowa adaptacja jego prozy to Człowiek, który pokochał Yngvego, 2008, znany z Festiwalu „Ale Kino!”). Andresen dotyka w swoim filmowym dramacie dwóch spraw: młodości spędzonej w cieniu choroby alkoholowej rodzica oraz wpływu  i pamięci o historii kraju, w którym się żyje. Ten drugi wątek nawiązuje do norweskiego ruchu oporu z czasów II wojny światowej, sportretowanego swego czasu w hollywoodzkich Bohaterach Telemarku (1965) Anthony’ego Manna. Dzisiaj kino norweskie wraca częściej do tego tematu, co widać m.in. na przykładzie filmu Max Manus (2008) Espena Sandberga.