Wiosna 1941 roku w Połtawie na Ukrainie. Ludzie nie spodziewają się, że już niedługo dwa zaprzyjaźnione ze sobą państwa – ZSRR i hitlerowskie Niemcy – zderzą się ze sobą w śmiertelnej walce. Troje młodych bohaterów łączy miłość do muzyki i talent do gry na skrzypcach – dzieli narodowość. Hanna Reich jest Niemką, a Abrasza i Larissa to dzieci sowieckie żydowskiego pochodzenia. Młodość i wspólne zainteresowania łączą, ale wybuch wojny niesie zniszczenie i wystawia przyjaźń na prawdziwą próbę.
    Warto przed seansem wprowadzić uczniów w temat filmu oraz skomplikowaną sytuację polityczno-społeczną na cenniejsze są obrazy uzupełniające ich wątłą wiedzę o czasach najnowszych. Poloniści zgodnie z podstawą programową powinni przeczytać ze swoimi uczniami utwór poświęcony tematyce holokaustu, więc niemiecki film bardzo dobrze spełnia ten wymóg. Bez epatowania drastycznymi scenami twórcy jednoznacznie, i co ważne, bez przekłamań i wybielania, pokazują prawdziwe oblicze hitleryzmu i bolszewizmu. Jak zachowuje się enkawudzista Tapilin? O czym świadczą jego słowa: „rozstrzelamy wszystkich, którzy pomagają szpiegowi Reichowi”? Jaką osobą jest pułkownik SS Schwartow? Warto pamiętać, że to on kazał zamordować Larissę i dwieście innych żydowskich dzieci z Połtawy. Symbolicznego wymiaru nabierają dwie filmowe sceny, w których dzieci grają koncerty dla Stalina i Himmlera. Przypominając losy ukrywających się rodzin, należy porozmawiać o wolności wyboru, o przyzwoitości i solidarności z prześladowanymi, by podkreślić, że zbrodnicze ideologie opanowują przede wszystkim ludzi prymitywnych, zaślepionych i nieufnych. Jaka jest różnica między ojcem Hanny a jej matką? Co mówi ona o przyjaciołach córki i dlaczego w ten sposób?
    Film dedykowany jest 1,5 milionowi żydowskich dzieci zamordowanych przez nazistów. W rozmowie na lekcji po filmie wydaje się konieczne wyjaśnienie takich pojęć jak: holokaust, antysemityzm i nazizm. Losy głównych bohaterów spina klamra. Pokazaną historię opowiada swojej wnuczce światowej sławy skrzypaczka Hanna Reich. Jaki sens płynie z faktu, że babcia tą opowieścią dla młodej dziewczyny wraca do ponurych czasów drugiej wojny światowej? Jakie zdarzenie wywołało te wspomnienia? Polscy widzowie powinni zapamiętać tę filmową lekcję historii. Kiedy Niemcy opanowali miasto, ukrywająca się Larissa pyta Abraszę: „Dlaczego Hanna jest teraz naszym wrogiem?”. „Bo dorośli są głupi” – pada odpowiedź. Ważne, że przyjaźń naszych bohaterów przetrwała wszelkie niebezpieczeństwa i stąd płynie optymizm przesłania filmu o holokauście.